Σε παρουσιάζω ως κάτι συνήθης,
Σε καυτηριάζω με ψυχρές ερωτήσεις,
Σε αφήνω στο λαβύρινθο να μπεις
Και σε δωμάτια αθόρυβα να γλιστρήσεις.
Αφήνω όλα τα ψεύτικα σινιάλα,
Αυτά που βλέπω μόνο σου εξηγώ,
Θα είναι γύρο γύρο τόσα άλλα
Και πόσα ακόμα που στα χέρια θα κρατώ.
Θα τολμάς της ενοχές να κουβεντιάζεις,
Καθώς θα λιώνει μια νύχτα το φεγγάρι,
Θα προσπαθείς μια λέξη να ανταλλάξεις,
Χωρίς να παίρνεις πίσω μια άλλη.
Σε στέλνω να αγγίξεις ένα ένα
Τα αστέρια που έχουν μπει στα όνειρα σου,
Δεμένη με κλωστή η Ανδρομέδα,
Να την κρατάς να είναι μόνο δικιά σου.
Σε παρουσιάζω ως επίλογο της σκέψεις μου,
Όταν αισθάνομαι μια συνήθεια που έχει φύγει,
Μπερδεύετε με πράξεις και με λέξεις μου,
Παραπατάει στα σκαλιά με άδειο ποτήρι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου