Όταν Κοιτάς

Στη σφαίρα του μύθου στους παγωμένους ουρανούς
Στα μάτια που κλαίνε στους μακρινούς ωκεανούς
Στα ψεύτικα χάδια στις ματωμένες Κυριακές κάμποσα βράδια
Τραβούσε ο αέρας με ορμή χίλια κομμάτια
Κάθε φορά σαν κλαιν’ τα δυο σου μάτια

Στις αποφάσεις και στα κρυμμένα μυστικά ποτέ μη χάσεις
Η κάθε ελπίδα είναι σκιά που χάνεται στην καταιγίδα
Όπου κι αν φτάσεις πάλι εδώ θα τριγυρνάς μέσα στους δρόμους της φωτιάς

Κρυφό μου πάθος
Δεν βρήκα λόγο να σου πω
Πως λάθος ήτανε και αυτό
Ένα μου λάθος