Τρίτη 30 Ιουνίου 2009
Έτσι έμοιαζαν οι νύχτες
Όλο ψάχνω μιαν αιτία στην δική σου απουσία
Κάτι μένει στην ουσία και δεν έχει τελειωμό
Ακούω έξω να φυσάει η σιωπή μου στα δύο σπάει
Μοιάζει κάτι να ζητάει που δεν έχω πια εγώ
Και οι νύχτες όλες μαζί γίνονται πουλιά, μαζί τους με παίρνουν
Μου λες να φτιάξω καινούργια ζωή όχι όπως οι άλλοι νομίζουν και θέλουν
Με τρελαίνει σε κάθε χτύπο το ρολόι που είναι στον τοίχο
Προσπαθώ από μια λέξη , ώρες τώρα να πιαστώ
Και αν κοιτάζω στον καθρέφτη τίποτα ποια δεν μ’ αρέσει
Μια γραμμή είναι στην μέση και με έκοψε στα δύο
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου